Er was eens een meisje laten we haar Jessica noemen en Koningsdag wat toen nog Koninginnedag heette vond zij de leukste dag van het jaar en als tiener helemaal dan bracht ze de nacht ervoor door in Amsterdam tijdens het uitgaansleven en overdag heerlijk door de stad struinen met vriendinnen.
Eenmaal moeder geworden vond zij dat met kleine kinderen te druk en vierde zij dat in haar woonplaats een klein stadje en tja qua sfeer geen Amsterdam, maar voor de kinderen was er een leuke vrijmarkt en dat ging meestal zo: ze gingen een rondje doen op de vrijmarkt, Jessica liep met de kinderen gaf ze wat zakgeld zodat ze hun eigen dingetjes konden kopen. Natuurlijk werd er ook aan wat lekkers en wat te drinken gedacht en ook dat regelde zij meestal. Waar was dan de vader zou je denken? Nou, die liep ergens voorop, alleen tussen de mensenmassa. Jessica raakte gefrustreerd want zij voelde zich alleen om steeds te zoeken waar haar man nu weer was en om de zorg omtrent de kinderen alleen te dragen.
Was gezellig he, zei de man na afloop zich van geen kwaad bewust terwijl ze weer thuis waren, hier kon hij zich weer volledig ontspannen en voorbereiden op vrienden van hen die langs kwamen om gezellig een drankje te doen. Gezellig… groot vraagteken bij Jessica, nou nee niet echt, zij was boos en teleurgesteld. Dit was niet haar idee van gezellig eropuit gaan met haar gezin. Thuis met de vrienden vond zij het wel gezellig.
Nu bekijken we het eens vanuit een ander perspectief: de man die eigenlijk helemaal niet van drukte houdt paste zich aan aan zijn gezin, deels uit liefde, deels omdat dat nu eenmaal zo hoort, samen dingen doen. Hij communiceerde echter (communiceren en vooral over emoties is een uitdaging) niet dat bij hem alles zoveel sterker binnenkomt.
Stel je maar voor: koningsdag een van de drukste dagen van het jaar, massa’s mensen om je heen soms tegen elkaar aangeplakt, geuren van voedsel, muziek, gillende kinderen, hij had waarschijnlijk moeite om zich staande te houden en wilde eigenlijk het liefst zo snel mogelijk weg. Hij was dus meer met al zijn eigen sensaties (overprikkeling) bezig en had amper door dat zijn gezin ergens alleen achterop liep. Trots was hij dat hij dit toch weer gedaan had “met” zijn gezin.
Hij begreep niets van haar boosheid, wat maakte dat hij zich ging verdedigen en ook boos werd omdat zij hem niet begreep en zij had zijn goede intenties niet begrepen en hoeveel moeite dit hem daadwerkelijk kostte.
Communicatie is de sleutel en dat maakt het nou net zo lastig soms!